engin günaydın'ın çok sevdiğim bir sözü var ; "ilişkide insanlar birbirinin tatili olmalıdır. hayat zaten stresli, insanlar birbirinde dinlenebilmeli ama ülkemizde herkes birbirini daha çok strese sokuyor" demişti. i̇lişkiler hakkında duyduğum en iyi tespit buydu sanırım.
ben artık ilişki kurmaya çalışırken bile yoruluyorum. şu ruh ikizi zırvasının gerçek olduğuna inanmaya devam etmek istiyorum. biliyorum ki bir gün beni de yormayan , benimle dinlenen , içimden geleni çekinmeden dışa vurabileceğim biri gelecek. hayatın ilk iki dörtlüğünde rastlamadım bu duyguya. var olduğunu biliyorum sadece. nereden diye sormayın , onu bilmiyorum :)
birine inanmanın ne kadar zor olduğunu çok iyi öğrendim yaşadığım süre boyunca. güvenmek çok zor . hele ki zor bir hayatınız olduysa her şeye şüpheyle bakmanız çok normal . işte tam olarak da bundan bahsediyorum ;şüpheyle bakmayacağım o kişi , yanımda olduğu zaman belki bir gün çift olabilirim.
bir diğer sebebi de çok mekanikleştik. her şey ''kaydır/geç''. kimsenin kimseye tahammülü yok . kimse elindeki sevginin kıymetini bilmiyor. dünya çok küçüldü. herkes hep daha fazlasını bekliyor. çünkü biliyor ki ; muhakkak daha fazlası var. elindekiyle yetinmeyenin sonunu zaten hepimiz biliyoruz. hayatın mizah anlayışı bu yapacak bir şey yok. sen elindekinin kıymetini bileceksin ki sonsuz mutluluğu o zaman göreceksin . ama sola kaydırınca bir yenisi gelecek biliyoruz. olmadı premium üyelik alırız :)
işte bu yüzden yalnızım sözlük. ruhumun ikizinin benim sadece peri masalı kitaplarında yaşamadığımı fark etmesini bekliyorum. kim bilir ?
ben artık ilişki kurmaya çalışırken bile yoruluyorum. şu ruh ikizi zırvasının gerçek olduğuna inanmaya devam etmek istiyorum. biliyorum ki bir gün beni de yormayan , benimle dinlenen , içimden geleni çekinmeden dışa vurabileceğim biri gelecek. hayatın ilk iki dörtlüğünde rastlamadım bu duyguya. var olduğunu biliyorum sadece. nereden diye sormayın , onu bilmiyorum :)
birine inanmanın ne kadar zor olduğunu çok iyi öğrendim yaşadığım süre boyunca. güvenmek çok zor . hele ki zor bir hayatınız olduysa her şeye şüpheyle bakmanız çok normal . işte tam olarak da bundan bahsediyorum ;şüpheyle bakmayacağım o kişi , yanımda olduğu zaman belki bir gün çift olabilirim.
bir diğer sebebi de çok mekanikleştik. her şey ''kaydır/geç''. kimsenin kimseye tahammülü yok . kimse elindeki sevginin kıymetini bilmiyor. dünya çok küçüldü. herkes hep daha fazlasını bekliyor. çünkü biliyor ki ; muhakkak daha fazlası var. elindekiyle yetinmeyenin sonunu zaten hepimiz biliyoruz. hayatın mizah anlayışı bu yapacak bir şey yok. sen elindekinin kıymetini bileceksin ki sonsuz mutluluğu o zaman göreceksin . ama sola kaydırınca bir yenisi gelecek biliyoruz. olmadı premium üyelik alırız :)
işte bu yüzden yalnızım sözlük. ruhumun ikizinin benim sadece peri masalı kitaplarında yaşamadığımı fark etmesini bekliyorum. kim bilir ?