terapiye başlamak – Akdeniz Sözlük
İhtiyaç değil zorunluluk olduğunu düşünüyorum. Artık millet olarak sakin kafa ile düşünemediğimizi, dışarı çıktığımızda bir kişinin surat ifadesine baktığımızda (insanların yüzüne bakıyor muyuz acaba ? En son karşılaştığınız kişinin göz rengini hatırlıyor musunuz ?) o gerginlik, korku, kasıntı ve öfke patlamasını, cinnet geçirmeleri görüyoruz. Dünyada mutlu ülkeler sıralamasına bakmaya gerek yok. Şimdi nasıl terapiye gideceğiz paramız yok dersek gidemiyoruz.En düşük terapi seansı olmuş 400 tl. Alternatif olarak belediyelerin psikolojik danışmanlarını deneyebilirsiniz ama 1-2 seans sonra sizi grup terapisine yönlendireceklerdir. Bazıları da dinlemek istemiyor her belediyenin psikologları farklı olabilir ama benim deneyimim güzel olmadı. Kişsel gelişim kitaplarını internetten pdf formatıyla indirip okunabilir ya da motivasyon kanallarına bakılabilir. Bu aralar yoga'ya başladım her pratik sonrası ağlıyorum sonra rahatlıyorum. Allahtan internetim var çok şükür bir sürü yoga ve spor içerikleri bulabilirsiniz. Onun dışında soğuk duş almayı denemeye çalışıyorum. Anksiyete ve depresyon ataklarına su serpiyor (wim hof metodunu araştırabilirsiniz).Ben şimdilik bunları yapıyorum. Maddi imkanınız varsa terapiye gidin.

eceaslanov
Sondaki ''maddi imkanıniz varsa terapiye gidin'' cümlesi canım ülkemin insanlarının ensesinden tutularak getirildiği son durak olduğu gerçekliğini biliyor olmamın acısı içerisindeyim. Ek olarak benimde bir zamanlar instagramımda değindiğim cümle ile kapatacağım. 'Piskoloğa gidecek paramız yok!'🤦‍♀️ Akıl sağlınızı korumak için önce para kazanmanız gerek para kazanabilmek için de akıl sağlınız olmalıya neyse...
ben hep bu terapiye başlamak konusunda terapisti seçme aşamasına takılıyorum, önce onun bana kendini anlatması lazım gibi geliyor.
Bana para tuzağı gibi geliyor bu hadiseler. Belkide gerçekten ihtiyaç duymadığımdandır. İhtiyaç duyanları veya gidenleri küçümsemiyorum elbette. Bu haddime değil, kimsenin haddine değil.

Çocukluğum, erken dönem gençliğim çok zorlu geçti. Belkide bu sebeple inişli çıkışlı duygu durumlarına aşinayım. Hep bi ekonomik sebepler, kaygılar düşündüğüm için belki de para tuzağı olduğunu düşünmem bundan.

Kim bilir belkide öyle veya değil.
dün klinik psikolog eski bir arkadaşıma "hı ne diyorsun bebeğim?" diye teklif ettiğim süreç.
reddedildim. askere gidecekmiş. "yaşın olmuş 30 bırak askeri aklımı kaybetmişim burda" diyemedim.