yaş ilerledikçe fark edilen şey

ailenden başka kimsenin olmadığıdır.
ailesi o ya da bu sebeple sağ da ya yanında olmayanlara neden kimsesiz dendiğini yaşım azıcık ilerlediğinde anladım. hele bir de farkında olmadan başka birilerini kendine aile, yabancı evleri kendine yuva yaptığına inanmışsan eğer sadece üzülürüm adına. anne ve evladı, evlat ve kardeşler aile olabilir anca. yaşın ilerledikçe ya da acı tecrübelerle anlarsın sen de. mutlaka.

entropiyi hissetmek. zamanın bedeni nasıl aşındırdığını, gençliğin geçici bir dönem olduğunu hissetmek

dünya'nın sandığın gibi masum olmadığını fark etmek..

kalabalık çevrenin içinde yalnızlık kavramı daha da anlam buluyor ve önceden mutluluğun sana gelmesini beklerken yaş ilerledikçe senin mutluluğa gitmek için çaba göstermen gerektiğini anlıyorsun.

zamanın en değerli varlık olması.